Κράτος & Ναρκωτικά

Τα σημερινά κράτη, αν μη τι άλλο, με την οποιαδήποτε μορφή τους, στηρίζουν τα ναρκωτικά:αναπαράγωντας τον ατομικισμό,τον ανταγωνισμό μεταξύ των ανθρώπων από τα πρώιμα κιόλας τους χρόνια,δημιουργώντας φαινόμενα διακρίσεων-ρατσισμού-σεξισμού,έχοντας το κέρδος πάνω απ' τις ανθρώπινες ανάγκες,με την πολιτική της φτώχειας-της ανεργείας-της ανέχειας, συντηρώντας & διατηρώντας τον ταξικό χαρακτήρα της κοινωνίας.
Η παράνομη διακίνηση έρχεται και δένει με την νόμιμη(π.χ μεθαδόνη).Η κρατική είτε μη κρατική πρέζα είναι ένα και το αυτό. Όποια απ΄τις δυο και να κάνει κάποιος χρήση το καπιταλιστικό σύστημα είναι εξίσου κερδισμένο.Η εξάρτηση είναι κοινή και στις δυο περιπτώσεις,επομένως ίδια είναι και τα συμπτώματα:απάθεια,έλειψη κοινωνικής ζωής,ανύπαρκτο σεξ,αρρώστιες,φυλακή,άσυλο,θάνατος.
Η βιβλιογραφία αποδεικνύει χαρακτηριστικά το πόσο δραστήριοι γίνονται οι άνθρωποι όταν ξεπετάξουν από πάνω τους τις ουσίες,όταν απεξαρτηθούν! Η σημερινή κοινωνία τους θέλει "εν ύπνο".Δεν θέλει να σηκώσουν αυτά τα τόσο δημιουργικά άτομα το κεφάλι τους.Δεν θέλει να ξεκινήσουν να διεκδικούν τα δικαιώματάτους, να διεκδικήσουν την θέση τους μέσα στην κοινωνία,την επανένταξή τους.Τους θέλει μουγκούς και ραγιάδες προκειμένου να συνεχίσει ανενόχλητη το χτύσιμο της όλο και πιο μεγάλης ταξικότητάς της.Να συνεχίσει να πριμοδοτεί τους λίγους και εκλεκτούς ενάντια στους πολλούς.Να συνεχίσει την ανισότητα & την εκμετάλευση ανθρώπου από άνθρωπο.
Δυστυχώς αυτή είναι η σκληρή πραγματικότητα.
Σε καμία περίπτωση οι χρήστες δεν στηρίζουν το κράτος όπως υποστηρίζουν κάποιες ακραίες δήθεν προοδευτικές απόψεις.Επειδή ο χρήστης ναρκωτικών δεν έχει συνείδηση του τι κάνει και τι λέει.Γιατί γι' αυτόν όλα τα κάνει η πρέζα που έχει μέσα στο κεφάλι του, γιατί στην πραγματικότητα είναι μία σκιά που τείνει να χάσει την ανθρώπινη υπόστασή της και την ισχυρή υποκειμενικότητά της.Είναι από τη φιλοσοφική άποψη ένα αντικείμενο του οποίου υποκείμενα είναι οι έχοντες & κατέχοντες το σημερινό συγκεκριμένο είδος εξουσίας,είναι αυτοί που στηρίζουν χωρίς έλεος την σημερινή δομή της κοινωνίας,που στηρείζουν το καπιταλιστικό-εθνικό κράτος.
"Ο ζητιάνος δεν είναι αυτός που συντηρεί την φτώχια αλλά ένα γέννημα θρέμα της ίδιας της φτώχιας". Κυνηγώντας τον ζητιάνο & διώκοντάς τον δεν κυνηγάς τη φτώχια αλλά το παράγωγό της.Έτσι χάνεις την ευκαιρία να πολεμήσεις την αιτία της φτώχειας και κατά κάποιο τρόπο γίνεσαι ένα από τα γρανάζια της μηχανής του συστήματος.Δείνοντας επίσης φιλοδωρήματα & καποια ψευτοεπιδόματα είναι σαν να προσπαθείς να αδειάσεις την θάλασσα με ένα κουβά.
Πιστεύω πως το φαινόμενο της της τοξικομανίας και της αντιμετώπισής του από κάποιους παραλληλίζεται πολύ καλά με το φαινόμενο της φτώχειας που ανέφερα παραπάνω.
Με άνοδο του βιοτικού επιπέδου,με δωρεάν και ανελειπείς ενημερώσεις, με το χτύσιμο παντού δωρεάν και δημόσιων προγραμμάτων, με το αγώνα ενάντια στον νεοφιλελευθερισμό και την ανατροπή του εν τέλει θα μπορούμε να μιλάμε για την αρχή της εξάλειψης του φαινομένου της τοξικομανίας.
Η σταδιακή απονέκρωση του κράτους θα αποφέρειτα πιο θετικά αποτελέσματα.Θα ευγερτήσει πραγματικά όσους παλεύουν για την απεξάρτησή τους,θα μπλοκάρει την παραγωγή και την αναπαραγωγή της τοξικομανίας.
Γιατί άραγε σε κάποιες πρωτόγονες κοινωνίες,όπως αυτές των ινδιάνων λ.χ, αν και υπηρχε πληθώρα ουσιών, δεν υπήρχε το φαινόμενο της εξάρτησης;
Νομίζω ότι η ερώτηση απάντιέται με όλα τα παραπάνω πολύ απλά:συγκρίνοντας τα δύο είδη κοινωνιών.
Ωστόσο αξίζει να συλλογιστούμε όλοι μας το ερώτημα αυτό, και να σχολιάσουμε ότι γράφτηκε!