Τι παιχνίδια παίζουν οι άνθρωποι

Επιτρέψτε σε έναν φαιδρό συμπλόγκερ σας ( εμένα )να γίνει λίγο συναισθηματικός μέσα στη ζέστη του καλοκαιριού και να σας αφιερώσει ένα βιντεάκι που σκάρωσε εμπνευσμένος από ένα φανταστικό τραγουδάκι :

Η Ελλαδα το 2060

Η Ελλάδα δεν πάει καλά. Αν μας ρωτούσε κάποιος τρίτος , θα του περιγράφαμε συνοπτικά την κατάσταση της χώρας ως εξής : "Κακή εώς ανύπαρκτη ηγεσία τις τελευταίες δεκαετίες, διαφθορά και αναξιοκρατία σε όλα τα επίπεδα, κατασπατάληση πόρων σε όλα τα επίπεδα, ανυπαρξία εθνικής και διεθνούς στρατηγικής, ανεξέλεγκτα αυξανόμενο εξωτερικό χρέος, αντιπαραγωγικότητα σε όλα τα επίπεδα και κάκιστη κατάσταση των δημοσιονομικών η οποία εκφυλίζεται ακόμα περισσότερο κάθε ώρα που περνάει". Αν κάποιος συμπατριώτης διαφωνεί με αυτήν την περιγραφή , δεν υπάρχει νόημα να συνεχίσει την ανάγνωση.

Η παραπάνω περιγραφή της χώρας είναι απλά μια διαπίστωση. Πολλοί συμπολίτες μας οδηγούνται ( τελευταία όλο και περισσότερο) από τη διαπίστωση αυτή , στο ερώτημα πως μπορούμε να αλλάξουμε τη δυσμενή κατάσταση της χώρας. Και ο καθένας από τη θέση του (μπλογκ, ΜΜΕ, έδρανο βουλής, δημοτικό συμβούλιο, κλπ) και ανάλογα με τα προσόντα και την ιδιοσυγκρασία του (οξυδέρκεια, εμπειρία, σπουδές, διπλωματία, φαντασία, γνώσεις οικονομικών, αγωνιστικότητα , κλπ) προσπαθεί να προτείνει στους υπόλοιπους από εμάς, τρόπους με τους οποίους θα άλλαζε το σκηνικό.

Η γνώμη μου (και ο λόγος που γράφω αυτό το ποστ) είναι ότι αυτή η προσέγγιση δεν είναι σωστή. Τρόπους για να αλλάξει αυτή η χώρα προς το καλύτερο (πχ παιδεία, δημόσια υγεία, πρόνοια, ανεργία, συγκοινωνίες, δημόσια ταμεία, εξωτερικές σχέσεις , κλπ) ξέρουν ή είναι η δουλειά τους να βρουν, άλλοι πιο ειδικοί. Άνθρωποι που έχουν σπουδάσει και έχουν εμβαθύνει ο καθένας στο αντικείμενό του. Αυτοί είναι πχ σύμβουλοι, τεχνοκράτες, διορισμένοι σε υπουργεία, κλπ. Ή άνθρωποι που λόγω θέσης , έχουν πρόσβαση σε περισσότερες και ακριβέστερες πληροφορίες από εμάς ,πχ υπουργοί, δήμαρχοι, διευθυντές κλπ. Το αν όλοι αυτοί κάνουν καλή δουλειά ή όχι δεν με απασχολεί στο συγκεκριμένο σκεπτικό και αφορά άλλο αντικείμενο. Πάντως αν δεν κάνουν όλοι αυτοί καλή δουλειά με τόσα πτυχία, γνώσεις και εμπειρία λόγω ανηθικότητας, δεν νομίζω ότι ένας μπλόγκερ θα μπορούσε να αναπληρώσει το κενό επειδή είναι πιο ηθικός .

Αυτό όμως που μπορεί και δικαιούται να κάνει ο καθένας μας , είναι να οραματιστεί τη χώρα του. Και αυτό δεν το έχω δεί σε κανένα μπλογκ και σε κανένα μέσο ενημέρωσης. Δεν νομίζω καν ότι το κάνουν οι συμπολίτες μας όταν προβληματίζονται με τα κοινά. Το να λάβουν δηλαδή τη σημερινή κατάσταση σαν δεδομένη (απλά χάριν συλλογισμού) και να φανταστούν πως περιμένουν πως θα είναι η Ελλάδα σε 30 ή 50 χρόνια. Όχι πως θα ήθελαν να είναι , αλλά πως τη φαντάζονται και πως την οραματίζονται ρεαλιστικά. Πως πιστεύουν ότι θα είναι εάν τα πράγματα ακολουθήσουν τη φυσική τους ροή και δεν επέλθει κάποια απρόσμενη ή επαναστατική αλλαγή.

Εγώ αυτό προσπάθησα να κάνω, όσο πιο τίμια μπορούσα και λαμβάνοντας υπόψη:
α. άλλες χώρες που ήταν περίπου στη δική μας κατάσταση πριν λίγες δεκαετίες ,
β. την κοινή λογική
γ. τις διεθνείς σχέσεις
δ. τους νόμους της αγοράς
ε. την εως τώρα εξέλιξη των πραγμάτων στη χώρα μας
στ. τη φαντασία μου.

Κατέληξα στο εξής όραμα για την Ελλάδα του 2059 (άντε 60) :
Δεν θα φαλιρίσει, δεν θα καταστραφεί, δεν θα γίνει τρώγλη. Δεν θα γίνει μια χωματερή. Δεν θα πεθάνουν όλοι οι Έλληνες από πείνα ή αλληλοσπαραγμό Δεν θα υποδουλωθεί στους Τούρκους.
Τη φαντάζομαι όμορφη, με μεγάλες και όμορφες οδούς. Με μαγευτικά θέρετρα και σύγχρονες υποδομές. Με σωστά νοσοκομεία και ακόμα καλύτερα κέντρα διασκέδασης.
Απλά , όλα αυτά δεν θα τα απολαμβάνει ο μέσος Έλληνας. Τα γνωστά studio της κυρά Κωστούλας θα έχουν αντικατασταθεί από τεράστια θέρετρα πολυεθνικών. Η μέτρια καφετέρια στο υπέροχο μέρος του Προφήτη Ηλία στην Καστέλλα ,θα έχει δώσει τη θέση του σε κάποιο υπερπολυτελές και πανέμορφο κέντρο ή , ακόμη καλύτερα Mall, ξένων συμφερόντων.
Με λίγα λόγια η χώρα θα έχει ξεπουληθεί παντελώς σε ξένα συμφέροντα και θα είναι πολύ ευκολότερο για έναν μέσο Γερμανό να πάει για καφέ στην Καστέλλα , από ότι σε έναν 10 γεννιών Πειραιώτη. Το ίδιο θα ισχύει και για τις καθαρές και τις επίλεκτες παραλίες, νησιά, κλπ. Οι Έλληνες θα καταλαμβάνουν τον εργασιακό χώρο μέσης αξίας (δικός μου όρος) δηλαδή όχι γκαρσόνι (αυτό θα συνεχίσουν να το κάνουν οι Αλβανοί) αλλά ούτε και ιδιοκτήτες (αυτό θα το κάνουν οι ξένοι). Οι Έλληνες θα είναι από ταμίες μέχρι μετρ στην καλύτερη περίπτωση. Το μέσο Ελληνόπουλο δεν θα έχει πρόσβαση στα υγιεινά τρόφιμα (ακόμα και στην επαρχία) γιατί αυτά θα είναι τα βιολογικά και θα είναι πανάκριβα. Δεν θα έχει πρόσβαση στη σοβαρή παιδεία γιατί αυτή θα παρέχεται μόνο στα ιδιωτικά (ξένων συμφερόντων ) σχολεία τα οποία θα είναι πανάκριβα. Δεν θα έχει πρόσβαση σε καλούς γιατρούς και νοσηλευτές γιατί αυτοί θα διατίθενται μόνο στα (ήδη πανάκριβα) ιδιωτικά νοσοκομεία. Δεν θα απολαμβάνει τις υπερσύγχρονες λεωφόρους αλλά θα προτιμάει τους παράδρομους για να γλυτώσει όσα έξοδα μπορεί.
Η Ελληνική μουσική , ποιητική, θεατρική και γενικά καλλιτεχνική σκηνή (δηλαδή ο Ελληνικός πολιτισμός ) δεν θα έχει κάποιο ίδιον χαρακτηριστικό αλλά θα αποτελεί branch της διεθνούς μόδας και βιομηχανίας και απλά θα αναπαράγει μαζική τέχνη μεταφρασμένη στα Ελληνικά.
Εξαίρεση θα αποτελούν λίγοι προνομιούχοι που θα τα πηγαίνουν καλά με τους αντιπροσώπους των διεθνών συμφερόντων και θα κατέχουν νευραλγικά πόστα της κοινωνίας. Αυτοί θα είναι τα παιδιά και τα εγγόνια αυτών που σήμερα ξεπουλάνε τον ΟΤΕ, τη ΔΕΗ, την Ολυμπιακή, τον στρατό, την παιδεία, την υγεία, τα δημόσια έργα, την εξωτερική πολιτική, την τέχνη, κλπ. Οραματίζομαι δηλαδή την κόρη του Καραμνλή το 2060 ( θα είναι περίπου 55 χρονών) να είναι στην χειρότερη περίπτωση μάνατζερ των Γκρεκοτέλ αν όχι υπουργός οικονομικών και το υιό μου να είναι από μάστορας σε κανά γκαράζ μέχρι υπεύθυνος πωλήσεων σε κάποιο μαγαζί του κέντρου στην καλύτερη.

Αυτό είναι το δικό μου όραμα και περιλαμβάνει μια πανέμορφη Ελλάδα (για την οποία τώρα ανησυχούν όλοι) με κατεστραμμένους Έλληνες (για τους οποίους δεν φαίνεται να ανησυχεί κανένας)